Τραμπ: Κριτική και Υποψίες για τη Διαφθορά των Μέσων Ενημέρωσης
Ο πρώην Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, έχει επανειλημμένα εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τα μέσα ενημέρωσης που τον επικρίνουν, υποστηρίζοντας ότι αυτά είναι παρεστημένα από διεφθαρμένα συμφέροντα. Μέσω δημόσιων δηλώσεων και αναρτήσεων στα κοινωνικά δίκτυα, κατηγορεί τα μέσα για χρησιμοποίηση παράνομων τακτικών προκειμένου να προωθήσουν τη δική τους ατζέντα.
Όταν ο Τραμπ αναφέρεται στα μέσα ενημέρωσης που τον επικρίνουν, επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα δημοσιογραφικά όργανα που, κατά την άποψή του, διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα με σκοπό να υπονομεύσουν την πολιτική του. Ιδιαίτερα, έχει επισημάνει πώς η κακή δημοσιογραφία επηρεάζει την κοινή γνώμη και δημιουργεί ένα αρνητικό κλίμα γύρω από τις πολιτικές του αποφάσεις.
Η κριτική του Τραμπ δεν περιορίζεται μόνο στις ατομικές περιπτώσεις. Συνδέει αυτή τη φαινομενική παράνομη συμπεριφορά των μέσων με μια ευρύτερη διαφθορά που επικρατεί στον κόσμο της δημοσιογραφίας. Επικαλούμενος παραδείγματα κακής ηθικής και επαγγελματικής ακεραιότητας, ο Τραμπ καλεί τους πολίτες να εξετάσουν κριτικά τις πηγές των ειδήσεων που καταναλώνουν και να αναγνωρίσουν τα ενδεχόμενα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τις αναφορές.
Η Ευθύνη των Μέσων Ενημέρωσης
Η αντίληψη του Τραμπ για τα μέσα ενημέρωσης δεν είναι νέα, καθώς πολλοί πολιτικοί έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με την αντικειμενικότητα του Τύπου. Ωστόσο, η σφοδρότητα με την οποία ο Τραμπ προσεγγίζει αυτό το ζήτημα αναδεικνύει μια νέα δυναμική στη σχέση μεταξύ πολιτικών και μέσων. Εκτιμώντας ότι το κοινό έχει το δικαίωμα στην ακριβή πληροφορία, ο Τραμπ υποστηρίζει ότι η υποκειμενικότητα ορισμένων μέσων στην κάλυψη των ειδήσεων μπορεί να παραπλανήσει το εκλογικό σώμα.
Η προκλητική αυτή πρακτική των μέσων έχει εντείνει τη διάσταση μεταξύ της πολιτικής της mainstream ενημέρωσης και της πολιτικής επικοινωνίας που προβάλλει ο Τραμπ. Η στρατηγική της απόρριψης αυτής της ενημέρωσης από τον Τραμπ έχει δημιουργήσει έναν νέο τύπο υποστηρικτή, ο οποίος εναντιώνεται σθεναρά σε όσα θεωρεί παραπλανητικά ή συσκοτισμένα από τον Τύπο.
Εγκρίνοντας τη συζήτηση γύρω από τις παραδοχές αυτές, ο Τραμπ προσπαθεί να προβάλλει μια δική του ναarrative, που εμφανίζεται πιο αυθεντική και πιστευτή στα μάτια των υποστηρικτών του. Η κίνηση αυτή δημιουργεί μια συγκεκριμένη σύγκρουση στην πολιτική σκηνή, η οποία ενδέχεται να επηρεάσει τις μελλοντικές εκλογές και την αντίληψη των πολιτών για την αλήθεια στις αναφορές των ειδήσεων.
Στην προσωπική του αφήγηση, ο Τραμπ αποδίδει την επιτυχία του στην αποδοχή του κόσμου στο διαδίκτυο, καταγγέλλοντας την παραδοσιακή ειδησεογραφία ως φθαρμένη και αναξιόπιστη. Έτσι, συνεχίζει να προωθεί νεότερες στρατηγικές επικοινωνίας που συνδέονται άμεσα με την ανάγκη του κοινού να συνδεθεί με γεγονότα που αισθάνονται ότι τον αντιπροσωπεύουν.