Η Ιστορία της Τάμτα: Προσωπικές Αντιφάσεις και Εμπειρίες
Η Τάμτα, με μια πορεία γεμάτη προκλήσεις και αποφάσεις, μοιράζεται τις σκέψεις της για τις δύσκολες στιγμές που έχει βιώσει και πώς αυτές την έχουν βοηθήσει να εξελιχθεί. «Χρειάζεται να σκέφτομαι για να εκτιμήσω την πορεία μου», αναφέρει, συνειδητοποιώντας ότι οι εμπειρίες του παρελθόντος συχνά συντομεύονται από την ταχύτητα της ζωής. «Κοιτάω πίσω για αυτόν τον λόγο. Το να κατανοήσω το παρελθόν με βοηθά να προχωρήσω μπροστά.»
Αν και η Τάμτα πιστεύει ότι δεν πρέπει να μένει κολλημένη στο παρελθόν, παραδέχεται ότι οι αναμνήσεις της λειτουργούν ως ένας τρόπος για να πει στον εαυτό της «μπράβο» για την προοδο που έχει κάνει. Γνωρίζει ότι το ταξίδι της, γεμάτο από ανέλιξη και ωρίμανση, την έχει στηρίξει και την έχει προετοιμάσει για τις προκλήσεις της ζωής. «Δεν φοβάμαι τίποτα, γιατί ξέρω ότι οι συνθήκες της ζωής μου είναι γενικά καλές», δηλώνει, ενώ παράλληλα αναγνωρίζει ότι τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο.
Αναφορικά με τη μετανάστευσή της από τη Γεωργία στην Ελλάδα, η Τάμτα θυμάται τις προκλήσεις που αντιμετώπισε. «Ήταν δική μου απόφαση να διαλύσω τη ζωή μου», αναφέρει, υπογραμμίζοντας τη δύσκολη απόφαση που πήρε λίγο μετά τον χωρισμό της. Η μετάβαση σε μια νέα χώρα συνοδευόταν από την ανασφάλεια μιας νέας αρχής, αλλά και από τις υποσχέσεις ενός καλύτερου μέλλοντος.
Η διαδικασία για να αποκτήσει τη βίζα της δεν ήταν εύκολη. «Θυμάμαι την ταλαιπωρία που είδα στην Πρεσβεία, όπου οι άνθρωποι προσπαθούσαν να αποκτήσουν βίζες με πλαστά έγγραφα», λέει. Η Τάμτα αισθανόταν τυχερή που μιλούσε Αγγλικά και κατάφερε να προχωρήσει τη διαδικασία. Ωστόσο, αφηγείται ότι κατέχει τις αναμνήσεις με επίσης πολλές δυσκολίες: «Άργησε πολύ η διαδικασία για να αποκτήσω την άδεια διαμονής, και η αναγνωρισιμότητα δεν έπαιξε ρόλο στην καμπή αυτή». Συνεχίζει υπογραμμίζοντας την καθυστέρηση που υπήρξε λόγω νομικών διαδικασιών.
Η πορεία της δεν ήταν εύκολη, καθώς η Τάμτα έπρεπε να απασχολείται για χρόνια με την ανανέωση των εγγράφων της. Όταν τελικά απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα, απελευθερώθηκε από αυτές τις διαδικασίες. «Πολλές φορές έχω προκαλέσει την τύχη μου», δηλώνει, τονίζοντας πόσο σημαντική είναι η αυτοπεποίθηση και η τόλμη στην πορεία της ζωής της. «Ο φόβος είναι κακός σύμβουλος, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να τον αντικρίζω και να ακολουθώ το όμορφο», προσθέτει.
Η Τάμτα αναγνωρίζει ότι υπάρχουν κατά καιρούς πράγματα που τη φοβίζουν, όπως οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις. «Κάθε φορά που περνάω από δύσκολες συνθήκες, σκέφτομαι πόσο περίεργες είναι οι εποχές που ζούμε. Παρ’ όλα αυτά, είναι ένα προτέρημα που γνωρίζω την εμπειρία του παρελθόντος και δε θα ήθελα να την ξαναβιώσω», καταλήγει, αποτυπώνοντας την ανθεκτικότητα και την ωριμότητά της.