Η Κατάσταση του Σιδηροδρομικού Δικτύου στην Πελοπόννησο
Το Κίνημα Διάσωσης και Επαναλειτουργίας Σιδηροδρόμου Πελοποννήσου (ΚΙΔΕΣΙΠ) έχει εκδώσει νέα ανακοίνωση, επισημαίνοντας την κρίσιμη κατάσταση του μετρικού σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου και τις προοπτικές για την επαναλειτουργία του. Έμφαση δίνεται στην ανάγκη για τη συντήρηση και αξιοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής Κορίνθου – Τρίπολης – Καλαμάτας, με την υποβολή προτάσεων για πρόσφατες παρεμβάσεις. Το ΚΙΔΕΣΙΠ επίσης αναλύει την κατάσταση του σιδηροδρομικού σχεδιασμού σε εθνικό επίπεδο, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
Η ανακοίνωση επισημαίνει ότι η κατάσταση αυτή έχει αγνοηθεί από τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις του ΟΣΕ για πολλές δεκαετίες, οδηγώντας σε αναστολή λειτουργίας πολλών τμημάτων του σιδηροδρομικού δικτύου και σε επικίνδυνες συνθήκες κυκλοφορίας στα υπόλοιπα.
Το τραίνο, ένα από τα πιο ασφαλή και οικονομικά μέσα μεταφοράς, έχει υποστεί απαξίωση, η οποία έχει σοβαρές συνέπειες για τις τοπικές κοινωνίες, οδηγώντας σε οικονομική και δημογραφική απογύμνωση.
Επανεξέταση και Σχέδια Ανάκαμψης
Η πρόσφατη ανακοίνωση της κυβέρνησης για τη λειτουργία της γραμμής Αθήνα – Θεσσαλονίκη μέχρι το 2027 είναι σημαντική, αλλά χωρίς συγκεκριμένα μέτρα για την επαναλειτουργία του δικτύου σε άλλες κρίσιμες περιοχές της χώρας, όπως η Ανατολική και Δυτική Μακεδονία, παραμένει ασαφής. Η επιμέλεια του σιδηροδρομικού δικτύου στην Θεσσαλία, η επέκταση του προαστιακού σταθμού στην Πελοπόννησο, και το μετρικό δίκτυο Αττικής – Πελοποννήσου παραμένει σε εκκρεμότητα. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι η Ελλάδα δεν περιορίζεται μόνο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά περιλαμβάνει επίσης και πολλούς άλλους σημαντικούς περιφερειακούς τομείς.
Η λειτουργία του μετρικού δικτύου της Πελοποννήσου έχει σταματήσει από το 2010, παρά τις προηγούμενες επενδύσεις ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ για την ανακαίνιση της γραμμής Κορίνθου-Τρίπολης-Καλαμάτας. Θεωρείται ότι κάποιες ενέργειες της κυβέρνησης, της περιφέρειας και της διοίκησης του ΟΣΕ στα τελευταία χρόνια έχουν αποδειχθεί σκέτοι «κουφιοί λόγοι», ενισχύοντας τη θεωρία για συνειδητή απαξίωση του δικτύου.
Η ανυπαρξία στοιχειώδους συντήρησης έχει οδηγήσει τη γραμμή σε ξηρά, γεμάτη ενδείξεις δάσους, συχνές κατολισθήσεις και άλλες ζημίες. Επίσης, δεν υπάρχει φροντίδα για την προστασία από κλοπές και βανδαλισμούς, με αποτέλεσμα μέρος του σιδηροδρομικού δικτύου του Μοριά να βρίσκεται σε κίνδυνο καταστροφής.
Άμεσες Παρεμβάσεις και Συντήρηση του Δικτύου
Η διάσωση του δικτύου είναι πλέον ζήτημα προτεραιότητας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Πολυτεχνείου Ζυρίχης, η αξία του τμήματος Κορίνθου – Τρίπολης ανέρχεται σε δύο δισεκατομμύρια ευρώ. Διάφορες άμεσες προτάσεις για την αποκατάσταση του δικτύου περιλαμβάνουν:
- Καθαρισμός του δικτύου από τη βλάστηση, που μπορεί να γίνει με τη χρήση μηχανημάτων που υπάρχουν στην Πάτρα, εφόσον δοθεί η κατάλληλη χρηματοδότηση.
- Βασική αποκατάσταση του δικτύου για την προσβασιμότητα υπηρεσιακών οχημάτων επιθεώρησης και φροντίδας της γραμμής.
- Διασφάλιση της πρόσβασης του δικτύου στην Αττική με την κατάλληλη εγκατάσταση σιδηροτροχιάς στους νέους προαστιακούς σταθμούς.
- Καταγραφή και προστασία των σταθμών και κτηριακών συγκροτημάτων που ανήκουν στην πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής.
Το τραίνο στην Πελοπόννησο δεν είναι χαμένη υπόθεση. Μπορεί να συνδράμει καθοριστικά στην οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη της περιοχής, ενώ μπορεί να συμβάλει και στην τουριστική ανάπτυξη μέσω επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών. Είναι απαραίτητο να υπάρξει πολιτική βούληση από την Πολιτεία και τους παραγωγικούς φορείς για να γίνει αυτή η επαναλειτουργία πραγματικότητα. Οι πολίτες προσπαθούν ήδη με λόγια και πράξεις να αναδείξουν τη σημασία του σιδηροδρόμου. Ακολουθεί η ερώτηση: Θα ακούσουν οι αρμόδιοι ή θα αφήσουν την κατάσταση να επιδεινωθεί;