Τις ημέρες των εορτών του Πάσχα έγινε γνωστό ότι απεβίωσε, σε μεγάλη ηλικία, ο Αντώνης Φελούρης. Ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού σταθμού «Ελλάδα tv», του ξενοδοχείου «Lakonis» και συνιδρυτής της Αερολέσχης Λακωνίας.
Αρκετά γράφονται και ακούγονται αυτές τις ημέρες για το πρόσωπο και το έργο του Αντώνη Φελούρη. Αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι που αφήνουν τα εγκόσμια δικαιώνονται και μια σμίλη λειαίνει την παρουσία τους και τη δράση τους.
Μπορώ να γνωρίζω περισσότερο από πολλούς τον βίο και την πολιτεία του ανδρός μιας κι εργάστηκα κοντά του για κάποια χρόνια, συνεργάστηκα επίσης, τον παρακολούθησα, τον αντιμετώπισα, τον είδα και τον άκουσα.
Ο Αντώνης Φελούρης είχε την ικανότητα να προσεγγίζει την ακμή και την αιχμή κάθε εποχής. Με την άνεση που του προσέδιδε η επιμελής παρουσία και ο ευγενής τρόπος συμπεριφοράς, γινόταν συνομιλητής με τον πιο ασήμαντο πολίτη αλλά και με τον σημαντικότερο εκπρόσωπο αρχής ή εξουσίας.
Κάπως έτσι, ήταν από τους λίγους που βρήκε τον τρόπο να μελετήσει και οικοδομήσει ένα, μοναδικό για την εποχή του, παραθαλάσσιο ξενοδοχείο, το Lakonis, στη Σελινίτσα Γυθείου. Αξιοποίησε γνωριμίες και ευκαιρίες σε μια εποχή που λίγοι μπορούσαν να πλησιάσουν το Καθεστώς.
Ομοίως μια 20ετία μετά, ήταν αυτός ένας από τους λίγους που εξασφάλισε την άδεια τηλεοπτικού σταθμού από μια Κυβέρνηση με την οποία δεν είχε σχεδόν καμία κοινή ιδέα ή θέση για την πολιτική και την επικοινωνία.
Δεν θα σταθώ σε επιμέρους ενέργειες και δράσεις του, όπως η Αερολέσχη και η προσπάθεια επαναλειτουργίας του Αεροδρομίου Σπάρτης γιατί δεν είναι όλα τα επεισόδια μόνον ευχάριστα και αξιομνημόνευτα.
Θα σταθώ όμως σε κάτι που ιδιαίτερα γνωρίζω και μπορώ με ασφάλεια να εκφράσω άποψη.
Η ίδρυση και λειτουργία του τηλεοπτικού σταθμού «Ελλάδα tv» πέρα από την φιλόδοξη επωνυμία του είχε και μια άλλη φιλοδοξία, να καταστεί βήμα λόγου κι έκφρασης της Λακωνίας. Με ένα μοναδικό τρόπο αυτό εξελίχθηκε άμεσα και για μια τουλάχιστον δεκαετία ο συγκεκριμένος τηλεοπτικός σταθμός διαμόρφωνε, σε απόλυτο βαθμό, την επικαιρότητα, τα δεδομένα και τις εξελίξεις. Με την ισχυρή στήριξη κάθε συστήματος και αρχής εξουσίας, ο Αντώνης Φελούρης, έχοντας πλέον καταστεί ο μόνιμος παρουσιαστής των γεγονότων όχι μόνον ενημέρωνε τους πολίτες για τις εξελίξεις (σε μια εποχή που δεν υπήρχε τύπος στο διαδίκτυο) αλλά συμμετείχε διακριτικά στη διαμόρφωση των εξελίξεων σχεδόν σε κάθε επίπεδο εξουσίας.
Η όσμωση του τηλεοπτικού σταθμού με την εξουσία απέδιδε μεν τηλεοπτικό έργο και συγκεκριμένα αποτελέσματα αλλά δημιουργούσε μια σχέση εξάρτησης. Έτσι την περίοδο που η τοπική αγορά είχε δυσχέρεια να συνεχίσει την γενναία χρηματοδότηση του καναλιού μέσω της διαφήμισης, προέκυψε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης της επιχείρησης από τα κέντρα εξουσίας. Εν τω μεταξύ ό,τι άλλο κινείτο στον χώρο της ενημέρωσης ήταν καχεκτικό, παραγκωνισμένο, αδιάφορο, σκόπιμα και συστηματικά.
Ο Αντώνης Φελούρης είχε αντιληφθεί ότι αιμοδότης του κοστοβόρου τηλεοπτικού σταθμού δεν μπορεί να είναι πλέον η τοπική αγορά αλλά όποιος νέμεται εξουσία και έχει εξυπηρετηθεί, ευεργετηθεί ή απλά προβληθεί από τον «Ελλάδαtv». Δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να αξιώσει και κανένα πρόβλημα να διαθέσει το βήμα λόγου και εικόνας στην εξουσία. Ήταν συνειδητή επιλογή του και ίσως μονόδρομος…
Τα χρόνια περνούν και η ισχύς του τηλεοπτικού σταθμού κλονίζεται. Η επιρροή πλέον δεν είναι όση ήταν και η εκπομπή προγράμματος δεν σημαίνει απαραίτητα και απόδοση. Ο παθιασμένος με το κανάλι Αντώνης Φελούρης το αντιλαμβάνεται αλλά, πλέον, δεν έχει πολλά περιθώρια αντίδρασης δεδομένου ότι αυτό το βήμα δεν μπορεί να γίνει πλέον μέσο έκφρασης του πολίτη, βήμα ανεξάρτητου λόγου, προμαχώνας της Λακωνίας. Κατά κάποιον αφανή τρόπο «ελέγχεται» από το εναλλασσόμενο σύστημα εξουσίας το οποίο φροντίζει την ίδια στιγμή να μάχεται, υπόγεια, όποια άλλη προσπάθεια δημόσιου λόγου και γραφής εμφανίζεται…
Όμως κάποια πράγματα δεν μπορούν να διαψεύσουν τον κανόνα και έτσι έρχεται η εποχή που τα έσοδα του τηλεοπτικού σταθμού έχουν συρρικνωθεί απόλυτα ενώ τα έξοδα παραμένουν. Όλο και λιγότεροι νέοι πολίτες παρακολουθούν ή γνωρίζουν πλέον τον «Ελλάδα tv». Ο Αντώνης Φελούρης, πάντα ευγενής και μειλίχιος, αναζητά διέξοδο. Εν τω μεταξύ έχει προχωρήσει στην πώληση του άλλου μεγάλου πάθους του του «Lakonis» κι ελπίζει ότι έτσι θα διασώσει το κανάλι αλλά και την υστεροφημία του.
Ίσως εκείνη την περίοδο είναι η χειρότερη για έναν άνδρα επιχειρηματία που διαφέντευε και διαμόρφωνε τα δεδομένα. Οι εκπρόσωποι της εξουσίας και ειδικά όσοι ευεργετήθηκαν από τον Αντώνη Φελούρη, είτε τον εγκαταλείπουν, είτε αδιαφορούν, είτε εμπαίζουν την δυσχέρειά του με αστείες ενισχύσεις… Για όσους γνώρισαν τον Αντώνη Φελούρη ως καναλάρχη εν ενεργεία αυτή η περίοδος ήταν και ο «θάνατος» του Αντώνη Φελούρη.
Για πρώτη φορά στα χρονικά ένας τηλεοπτικός σταθμός δεν αναδομείται, δεν ανασυγκροτείται, δεν πωλείται καν αλλά αφήνεται στην τύχη του να καταρρεύσει και τελικά να «σβήσει», να κλείσει… Οι τίτλοι τέλους για το έργο ενός Λάκωνα με φαντασία, ικανότητα στις δημόσιες σχέσεις και δεξιοτεχνία στην διαφυγή από τα αδιέξοδα, έπεσαν όταν σίγησε ο τηλεοπτικός σταθμός.
Έκτοτε, πολλές φορές και πολλοί θυμούνται τον Αντώνη Φελούρη, νοσταλγούν, αξιολογούν, κρίνουν, αλλά αυτοί που πραγματικά τον στήριξαν είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού ενώ όσοι ευεργετήθηκαν απ’ αυτόν είναι πολλές δεκάδες και μάλιστα σε θέσεις ισχύος και εξουσίας.
Αυτές τις ώρες η γη της Μάνης θα δεχθεί τον Αντώνη Φελούρη. Άνθρωπο που δύσκολα έκανες εχθρό σου και ήθελες να έχεις φίλο σου. Άνθρωπο πασίγνωστο. Άνθρωπο που βρισκόταν στην αιχμή των καταστάσεων. Άνθρωπο που έμελλε, και αυτός, να γευθεί την αχαριστία όσων (εξ)υπηρέτησε.
Ας είναι αναπαυμένος.