Ο Πύργος της Βασιλοπούλας: Ένα Μνημείο της Αργολίδας
Ο Πύργος της Βασιλοπούλας βρίσκεται σε απόσταση περίπου 500 μέτρων νότια από τους Μύλους Αργολίδας, κοντά στον παλιό δρόμο Άργους – Τρίπολης, πάνω σε μια πλαγιά χαμηλού λόφου. Το μνημείο αυτό δεν είναι μόνο αρχιτεκτονικό επίτευγμα, αλλά και ένα κομμάτι της τοπικής ιστορίας, που σχετίζεται με μύθους και θρύλους που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά.
Ο ιστορικός McLeod αναφέρει ότι οι κάτοικοι του συγκεκριμένου τόπου ονομάζουν τον πύργο «Πύργο της Βασιλοπούλας», μια ονομασία που προέρχεται από την κόρη ενός άρχοντα που είχε την κατοικία της εκεί. Σύμφωνα με τους θρύλους, υπήρχε ένα υπόγειο πέρασμα που συνέδεε τον πύργο με την παραλία, και από εκεί καταγόταν η πεντάμορφη βασιλοπούλα, η οποία κατέβαινε να απολαύσει την ηρεμία και το μπάνιο της ανενόχλητη.
Ιστορικά Στοιχεία του Κιβερίου
Ο πύργος είναι σήμερα ευρέως γνωστός ως Πύργος στο Κιβέρι. Το Κιβέρι ή Τζιβέρι, όπως ήταν παλιότερα, αποτέλεσε ένα ενετικό χωριό που βρισκόταν σχεδόν στη θέση των σημερινών Μύλων. Η ονομασία αυτή διασώζεται ακόμα σε παραλιακό οικισμό, 4 χιλιόμετρα νοτιότερα. Το Κιβέρι ανήκε στο Πριγκηπάτο της Αχαΐας και το 1388 παραδόθηκε στους Βυζαντινούς του Δεσποτάτου του Μυστρά, ενώ από το 1394 έως το 1458 υποτάχθηκε στην Ενετική κυριαρχία, προτού έρθουν οι Τούρκοι στην περιοχή.
Μυστήριο για την Προέλευση του Πύργου
Αρχικά, οι ειδικοί τον ταξινόμησαν ως τούρκικο κουλά, κυρίως επειδή προηγούμενοι περιηγητές είχαν αναφερθεί στην ύπαρξη τούρκικων κουλάδων στην περιοχή. Ωστόσο, παλαιές φωτογραφίες που χρονολογούνται από τις αρχές του 20ου αιώνα, δείχνουν ότι ο πύργος είχε την κατασκευή που παραπέμπει στους Φράγκους. Αυτό θεωρείται ότι ενισχύει την υπόθεση ότι ο πύργος είναι, πιθανόν, Φράγκικος και χτίστηκε τον 13ο ή 14ο αιώνα.
Αρχιτεκτονικά Χαρακτηριστικά
Ο πετρώδης περίβολος του πύργου φτάνει σε ύψος τα δύο μέτρα στη νότια και ανατολική πλευρά και περίπου ένα μέτρο στη βόρεια. Οι διαστάσεις του είναι περίπου 20 μέτρα μήκος και 60 μέτρα πλάτος, με πάχος τοίχων 0,60 μέτρα. Ο κεντρικός πύργος διαθέτει διαστάσεις 5.50×6.75 μέτρα και διατηρείται σε ύψος περίπου 10 μέτρων, με πάχος τοίχων επίσης 0,60 μέτρα.
Ο πύργος είχε ισόγειο και δύο ορόφους, με μεγάλα παράθυρα στον δεύτερο όροφο, γεγονός που ενισχύει την υπόθεση της μη ενετικής του προέλευσης. Στην κορυφή του πύργου υπάρχουν πολεμίστρες, τέσσερις στην ανατολική και δυτική πλευρά και από τρεις στις άλλες πλευρές. Ο τρίτος όροφος διαθέτει μικρότερα παράθυρα κάτω από τις πολεμίστρες, ενώ σε κάθε γωνία του πύργου υπάρχει μια τοξοθυρίδα, ένα χαρακτηριστικό που συναντάται και σε πολλούς μανιάτικους πύργους.
Η έλλειψη σοβά στο ισόγειο υποδηλώνει ότι πιθανόν χρησιμοποιούταν ως στάβλος, ένα στοιχείο που ήταν πιο διαδεδομένο στους πύργους της Οθωμανικής περιόδου. Αντίθετα, οι άλλοι όροφοι είναι σοβαντισμένοι, γεγονός που δείχνει ότι χρησιμοποιούνταν ως χώροι κατοικίας. Αν και σήμερα δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για την τοποθεσία της αρχικής εισόδου, παλιές φωτογραφίες παρουσιάζουν την είσοδο να είναι υπερυψωμένη στη δυτική πλευρά.