Η Ιστορική Μονή της Σίντζας

Σε μια δύσβατη και βραχώδη περιοχή, δυτικά της πεδιάδας του Λεωνιδίου, σχεδόν κρέμεται η Μονή της Σίντζας, αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο. Η ακριβής χρονολογία ίδρυσής της παραμένει αβέβαιη, ωστόσο, αναφορές στην Μονή Σίντζα υπάρχουν σε πατριαρχικό έγγραφο του 1622 με την υπογραφή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεοφάνη.

Πάνω από τη θύρα της μονής υπάρχει η χρονολογία 1783, που πιθανώς υποδηλώνει ανακαίνιση. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η ανέγερση της μονής πραγματοποιήθηκε μεταξύ του 1200-1300 μ.Χ., επιβεβαιώνοντας την ιστορική σημασία του τόπου.

Η Γεωγραφική Θέση και Ιστορία του Λεωνιδίου

Η Μονή Αγίου Νικολάου Σίντζας βρίσκεται 6 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Λεωνιδίου, το οποίο είναι η πρωτεύουσα της τσακωνικής περιοχής. Η εύφορη κοιλάδα του Λεωνιδίου, που διασχίζεται από τον χειμάρρο Δαφνώνα, υπήρξε επίσης η τοποθεσία της αρχαίας πόλης των Βρασιών ή Πρασιών. Αυτή η πόλη ήταν μία από τις δεκαοκτώ πόλεις των Ελευθερολακώνων και διέθετε ιερά αφιερωμένα στον Ασκληπιό και τον Αχιλλέα.

Το Λεωνίδιο αναφέρεται για πρώτη φορά σε χρυσόβουλο του Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου το 1293, όπου γίνεται μνεία του ναού του Αγίου Λεωνίδη — από τον οποίο η πόλη πήρε το όνομά της.

Η Μοναστική Ζωή και Η Αρχιτεκτονική Του Μοναστηρίου

Η νέα πόλη ιδρύθηκε από Πραστιώτες μετά την καταστροφή του Πραστού το 1826. Η Μονή Αγίου Νικολάου κτίστηκε στο βάθος της κοιλάδας του Λεωνιδίου, σε έναν εντυπωσιακό κοκκινόχρωμο βράχο, στην οποία διακρίνονται σκήτες που φιλοξένησαν ασκητές. Οι διαμορφώσεις του βράχου σε σκήτες υπολογίζεται ότι έλαβαν χώρα στα τέλη του 16ου ή στις αρχές του 17ου αιώνα, με ευφυή αξιοποίηση των σπηλαιωδών ανοιγμάτων για την ανέγερση της μονής.

Το μοναστήρι έχει οργανωθεί με δύο κτιριακές πτέρυγες για κελιά και ξενώνες, ενώ το κεντρικό τμήμα εκλέγει το καθολικό της μονής. Επίσης, σπηλαιώδεις διαμορφώσεις χρησιμοποιήθηκαν ως αποθηκευτικοί και βοηθητικοί χώροι, εξασφαλίζοντας την λειτουργικότητα και την άνεση του μοναχικού βίου.

Η Προέλευση της Ονομασίας

Η επωνυμία της μονής Σίντζας έχει προκαλέσει ποικιλία απόψεων. Μία από τις κύριες ερμηνείες αναζητά τη σύνδεση με την τσακώνικη διάλεκτο, όπου η λέξη «συτζά» σημαίνει «συκιά». Για το λόγο αυτό, έχουν αναπτυχθεί πολλές ιστορίες σχετικά με την ίδρυση και την ονομασία της μονής, σύμφωνα με τις οποίες πιστεύεται ότι στη σπηλιά όπου αναπτύσσεται η μονή υπήρχε μια συκιά.

Άλλες απόψεις σχετίζουν την ονομασία Σίντζα με την τουρκική λέξη «since», που σημαίνει «κεραμένια», ή με τη λέξη «sincap», που αναφέρεται σε ζώο του οποίου το δέρμα χρησιμοποιούνταν για παραγωγή γουναρικών. Στη διαθήκη του 1819, η μονή αναφέρεται ως «Ινσίντζα», επιβεβαιώνοντας τη διαχρονική σημασία του ονόματος.

Πρόσβαση και Σύγχρονη Φυσιογνωμία

Η πρόσβαση στο μοναστήρι γίνεται μέσω ενός ομαλού χωματόδρομου, που απέχει περίπου 1 ώρα και 30 λεπτά για τον πεζοπόρο, ενώ η χρήση αυτοκινήτου καθιστά την πρόσβαση ευκολότερη. Σήμερα, η λευκή επιφάνεια του μοναστηριού ξεχωρίζει από τον επαρχιακό δρόμο, ενώ κάποτε η γκρίζα πέτρα του, ενσωματωμένη αρμονικά στο δυτικό βάθος της πεδιάδας του Λεωνιδίου, έμοιαζε να αποτελεί μέρος του βράχου.